Opel Manta jest samochodem sportowym Opla z lat 70. XX wieku, który do dziś jest świetnie wspominany przez fanów marki. Auto doczekało się dwóch generacji produkowanych w latach 1970-1988 gdy zniknął z rynku na rzecz kolejnego sportowego coupe jakim był Opel Calibra. Dziś wiadomo już, że auto z tą nazwą ma powrócić w formie elektryka.
Opel Manta – historia modelu
Opel Manta powstał w 1970 roku. Marka z Ruesselsheim chciała za pomocą tego auta odpowiedzieć na Forda Capri, czyli kompaktowe sportowe coupe, które Ford wprowadził na rynek europejski w 1968 roku. Auto opracował Erhard Schnell, a bazą konstrukcyjną stał się Opel Ascona. Samochód przyjął się świetnie, miał proste, lecz dość atrakcyjne i sportowe linie nadwozia, a niska cena sprawiła, że na tylnonapędowe coupe postawiło wielu młodych europejczyków. W trakcie produkcji, która trwała w latach 1970-1975 z fabryk wyjechało prawie pół miliona egzemplarzy Manty A.
Opel próbował sił z Mantą również w Ameryce. Tam jednak sukcesu nie odniósł, gdyż przeszkodziły w tym małe i słabe jednostki napędowe znajdujące się pod maską tego sportowego coupe. Z tego powodu w Stanach Zjednoczonych popularna w Europie Manta nie znalazła zbyt wielu nabywców.
Na następcę nie trzeba było długo czekać. Opel Manta B na rynek trafił już w 1975 roku i wciąż konkurował z Fordem Capri, a także pośrednio z Volkswagenem Scirocco nad którym miał jednak przewagę z racji napędu na tył, który lepiej sprawdza się w sportowych coupe od napędzanej przedniej osi, którą posiadało Scirocco.
Manta B podobnie jak A sprzedawała się świetnie głównie na terenie Niemiec. Tam dziś ma status auta kultowego, które symbolizuje ostatnie dwie dekady XX wieku, a do tego auto, a w zasadzie jego stereotypowi właściciele byli i są do dziś obiektem wielu żartów. Największa różnica pomiędzy generacjami to wygląd. Manta B stała się bardziej kanciasta oraz pojawia się już nie tylko jako coupe, ale też jako liftback co zwiększało praktyczność tego auta, którego walory sportowe nie były ogromne z racji małych silników.
Mantę B dzieli się na dwa okresy. W 1982 roku miał miejsce facelifting, który sprawił, że auto zmieniło się na tyle, że otrzymało ono przydomek Manta B2. Największe zmiany to pozbycie się chromów na rzecz plastikowych spojlerów, a także odświeżenie wnętrz i wielu drobiazgów.
Opel Manta – rajdowa historia
Ciekawie było również pod koniec 1981 roku, gdy Opel zaprezentował Mantę 400 będącą wyczynową wersją auta. Samochód był przygotowany specjalnie pod przepisy homologacyjne FIA i miało być wykorzystywane w rajdach. Opel w ten sposób rzucił rękawicę Audi, Porsche czy też Lancii, których modele Quattro, 911 oraz 037 były na czele rajdowych mistrzostw świata. Misja Opla się udała, gdyż kierowca fabryczny marki Walter Rohrl, który w 1980 roku zdobył tytuł mistrza świata w WRC za kółkiem Fiata 131 Abarth powtórzył swój sukces kierując Mantą 400. Ponadto samochód ten ma tytuł ostatniego auta z napędem na jedną oś, które zdobyło tytuł mistrzowski.
Opel Manta – powrót legendy?
Opel planuje przywrócić ikonę końcowych dekad XX wieku w połowie obecnej dekady. Fani modelu będą jednak mocno zawiedzeni, żeby nie powiedzieć wściekli. Opel postanowił pójść drogą Mitsubishi i sportowe coupe odtworzyć po latach jako crossovera. Takie podejście może spotkać się z falą krytyki na niemiecką markę i nie ma co się ku temu dziwić. Nowa Manta ma zadebiutować w połowie dekady jako elektryczny SUV coupe.
Opel Manta – dane techniczne
Opel Manta B jest długi na 4440 milimetrów, szeroki na 1670 milimetrów, a jego wysokość sięga 1330 milimetrów. Rozstaw osi mierzy 2520 milimetrów i samochód waży niecałą tonę, co rekompensuje niewielką moc silników.
Jednostki napędowe w Oplu Manta to 4-cylindrowe benzyny. Najsłabsza ma pojemność wynoszącą 1.2 litra i generuje 60 KM. Mocniejszy jest silnik 1.6, który wytwarza 60 bądź 75 KM. Chcąc więcej mocy można było postawić na jednostkę 1.9 generującą 90 lub 105 KM. Najlepszy jest 110-konny silnik 2.0. Jego moc została jednak ograniczona do 107 KM po dodaniu katalizatora w ostatnim roku produkcji, co miało miejsce w 1988 roku.