Ford Puma - sportowa klasa miejska

Ford Puma to produkowany w latach 1997-2002 samochód sportowy klasy miejskiej. Od roku 2019 (po 17 letniej przerwie) nazwa modelu powróciła, jest to jednak aktualnie samochód osobowy typu crossover klasy miejskiej. Oficjalne informacje na temat Forda Pumy przedstawiono pod koniec czerwca 2019 roku.  Samochód ma charakterystyczne proporcje nadwozia, dużą atrapę chłodnicy i reflektory umieszczone na krawędziach maski. Wyróżnia się też małą powierzchnią szyb, a kokpit w całości przejęto z Forda Fiesty.

Ford Puma jest teraz stylowym i praktycznym kompaktowym SUV-em, który dobrze się prowadzi. Jednak brakuje mu miejsca w kabinie. Nowy Ford Puma trafia we właściwe tony i jest dokładnie tym, czego można oczekiwać od marki, łącząc praktyczność i przystępną cenę w pakiecie z dobrym prowadzeniem.

Wspomnienia modelu z 1997 roku to zabawne, małe coupe z napędem na przednie koła, oparte na ówczesnej Fieście IV generacji. Teraz nazwa Puma powróciła i jest to niezwykle podobna historia, z wyjątkiem jednego bardzo ważnego szczegółu; nowy Ford Puma nie jest małym coupe, ale małym pięciodrzwiowym SUV-em. Projekt opiera się na Fordzie Fiesta siódmej generacji, dzieląc jego podwozie i silniki. Linia Pumy nie jest tak rozbudowana jak Fiesta, ale wciąż jest wiele modeli do wyboru, a jeszcze więcej opcji silnika będzie dostępnych wkrótce.

Titanium to podstawowe wyposażenie a w nim 17" felgi aluminiowe, skórzana kierownica, elektrycznie składane lusterka, nawigacja, tylne czujniki parkowania, a nawet bezprzewodowa ładowarka smartfonów. Modele ST-Line mają nieco więcej wyposażenia, takiego jak szerokoekranowy 12,3" cyfrowy wyświetlacz wskaźników i automatyczne reflektory. Wersja wyróżnia się sportowymi akcentami, felgami aluminiowymi, sportowymi siedzeniami i pedałami oraz sportowym zawieszeniem.

Puma ma tylko napęd na przednie koła, a kupującym oferowane są trzy wersje silnika. EcoBoost 125 to trzycylindrowy, turbodoładowany silnik o mocy 123 KM. Dostępna jest również 48-woltowa wersja z hybrydą tego silnika. Nie zapewnia żadnej dodatkowej mocy, chociaż nieznacznie zwiększa moment obrotowy, a także wprowadza marginalną redukcję emisji CO2 i oszczędność paliwa. Trzecia opcja to kolejna 1,0-litrowa, turbodoładowana benzyna z trzema cylindrami i tym samym systemem mild-hybrid, ale moc została podniesiona do 153 KM.