Stany Zjednoczone to z pewnością kolebka motoryzacji. Jedna z paru oczywiście, gdyż wpływ Europy na rozwój całego przemysłu był równie duży. Jednak to w Ameryce powstawały pierwsze linie produkcyjne i wiele przełomowych rzeczy. Powstało tam również całe mnóstwo marek samochodów osobowych. Dziś wiele z nich po prostu nie istnieje mimo bogatej historii. Jedną z takowych jest Plymouth, który od początku był związany z koncernem Chryslera.
Plymouth to marka, którą założono 7 lipca 1928 roku. Dokonał tego koncern Chryslera, który chciał rzucić rękawicę Fordowi oraz General Motors na rynku starszych aut, gdzie konstrukcje Chevroleta i Forda były dominującymi na amerykańskim rynku. Nie podobało się to Chryslerowi, który postanowił zwiększyć konkurencję w tym segmencie.
Powstanie Plymoutha zbiegło się z rozpoczęciem się wielkiego kryzysu, gdyż markę stworzono zaledwie rok przed rozpoczęciem się wielkiego kryzysu lat 30. Był to największy kryzys gospodarczy w całej historii kapitalizmu i rozpoczął się od czarnego czwartku, czyli dnia w którym doszło do ogromnego krachu na nowojorskiej giełdzie na Wall Street. Jak się potem okazało założenie Plymoutha niesamowicie pomogło Chryslerowi, gdyż pozwoliło na oferowanie rozsądnych cenowo pojazdów, które znacząco pomogły koncernowi w tych trudnych czasach.
Założenia, które były powodem do założenia marki Plymouth bardzo szybko się spełniły. Auta tej marki zaczęły zbierać sporą popularność i były chętnie kupowane. Już w 1931 roku marka ta wskoczyła na trzecią pozycję wśród najchętniej wybieranych w Stanach Zjednoczonych. Przegrywał jedynie z Chevroletem i Fordem, lecz wciąż pozwalał koncernowi Chryslera na przetrwanie w trudnym okresie i udaną konkurencję z innymi gigantycznymi koncernami. Na początku lat 40. marka ta była bardzo blisko nawet i prześcignięcia Forda.
Po II Wojnie Światowej produkcja wróciła na dobre. Marka osiągała bardzo dobre wyniki utrzymując około 10% udziału rynkowego i zajmując trzecią pozycję wśród najchętniej wybieranych producentów Pozycja Plymoutha została jednak podkopana pod koniec lat 50. XX wieku.
Problemy Plymoutha, które ostatecznie doprowadziły do tego, że marka ta dziś nie istnieje zaczęły się pod koniec lat 50. XX wieku. Wtedy auta zaczęły być montowane w znacznie gorszy sposób i często miały problemy z korozją. Dodatkowo na początku lat 60. XX wieku koncern Chryslera zdecydował się nieco zmienić pozycję w koncernie. Auta Plymouth cenowo i konstrukcyjnie zostały zbliżone do znajdującego się półkę wyżej Dodge'a, a rolę taniej marki przejął Valiant. Nie trwało to jednak długo, gdyż pierwsze auto Valianta szybko trafiło do oferty Plymoutha. Charakter i unikalność marki została jednak zatracona.
W 1962 roku pozycja rynkowa rynkowa była najgorsza w ówczesnej historii Plymoutha. Marka, która regularnie znajdowała się na podium spadła wtedy na aż siódme miejsce i sprzedawano mniej niż 400 tysięcy samochodów rocznie. Plymouthowi co prawda udało się powrócić do 1971 roku na trzecią pozycję, co wynikało z istnienia sportowego modelu Barracuda, czy też sedana Fury, lecz znaczenie marki zaczęło znów spadać.
Punktem zwrotnym, który odwrócił chwilową tendencję wzrostową był rok 1973. Od wtedy auta Plymoutha były coraz mniej unikalne w samym koncernie, przez co zamiast walczyć z konkurencją z innych koncernów bardziej rywalizowały one z autami z grupy Chryslera. Przez to sprzedaż regularnie spadała i doszło nawet do tego, że markę wyprzedził bardziej prestiżowy Dodge, który zawsze sprzedawał mniej aut.
Z powodu kiepskich wyników auta Plymoutha zaczęły być jedynie tańszymi odpowiednikami modeli budowanych przez Dodge'a i Chryslera. Z tego powodu marka zaczęła kroczyć po upadek. Ten nadszedł oficjalnie w 2001 roku. Wtedy ówcześnie istniejący koncern DaimlerChrysler zakończył nieco ponad 70-letnią historię marki, która przez pierwsze kilkadziesiąt lat istnienia była liczącą się na domowym rynku. Ostatnim zbudowanym samochodem marki był Plymouth Neon w kolorze srebrnym, czyli tańszy odpowiednik Dodge'a Neona.