Ford EcoSport

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Ford EcoSport

Niektóre modele już od swojej premiery próbują znaleźć swoją tożsamość na rynku motoryzacyjnym. Możemy to zaobserwować na przykład poprzez zmienianie segmentu między generacjami, używania rozwiązań z różnych kategorii i łączenia ich w jednej konstrukcji, a także w momencie, gdy kolejne wcielenie auta wymaga wprowadzenia tylu zmian, że <a href="https://samochody.pl">samochód</a> staje się zupełnie nowym modelem lub zerowany jest licznik generacji, wracając do „jedynki”. Ford EcoSport nie jest być może aż tak drastycznym przykładem, lecz od SUV-a przeznaczonego na rynek Ameryki Łacińskiej przeszedł do bycia globalnym crossoverem, który za niedługo będzie dostępny w sprzedaży jedynie w Europie.<h2>Ford EcoSport – historia modelu</h2>Żywot modelu EcoSport rozpoczął się już w 2003 roku, kiedy to Ford zaprezentował jego pierwszą generację. Były to dość generycznie wyglądające <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">samochody </a>typu SUV - na początku XXI te auta zaczęły zdobywać coraz to większą popularność, a Ford chciał mieć swój własny model tej kategorii. Mimo wszystko nie odważono się na globalną ekspansję i EcoSport został wypuszczony wyłącznie w krajach Ameryki Środkowej oraz Południowej.Naprawdę wiele części, a także sam koncept stylistyczny, zostały zaczerpnięte z modelu Fusion. Bardziej złośliwe osoby mogłyby tak naprawdę uznać, że EcoSport jest jego powiększoną i napompowaną wersją – ta sama platforma, silniki, wystrój i części we wnętrzu auta, o użytej stylizacji do wykończenia zewnętrznego już nie mówiąc.To właśnie z tego względu trudno jest powiedzieć cokolwiek o wyglądzie auta – nie prezentuje się zjawiskowo ani oryginalnie, lecz oczywiście nie to było głównym zadaniem modelu EcoSport. Bardziej chodziło o użyteczność, a w tym przypadku jest naprawdę dobrze. Mimo kompaktowych rozmiarów (koniec końców był to SUV segmentu B), EcoSport oferował naprawdę sporo miejsca w środku przy dość małej masie własnej, dzięki czemu jazda tym autem była dynamiczna.W tym zaś pomagały silniki i choć zdarzały się takie warianty, jak zaledwie 68-konny dieslowy motor 1.4, najmocniejsza jednostka 2.0 Duratec potrafiła już wycisnąć z siebie 145 koni mechanicznych. Przy masie w granicach 1200-1300 kilogramów jest to naprawdę rozsądny stosunek wagi do mocy.<h2>Ford EcoSport – mniejszy, znaczy lepszy?</h2>W 2012 roku Ford zdecydował o spore zmianie koncepcji modelu EcoSport. Był to już czas, kiedy podbój rynku bardzo agresywnie zaczęły crossovery, a wielu producentów postanowiło wtedy bardzo szybko reagować na zmianę ówczesnych trendów. Właśnie z tego względu druga generacja Forda EcoSport stała się crossoverem segmentu B.Tym razem EcoSport był już modelem globalnym, który swoje premiery na poszczególnych rynkach rozłożył w czasie na cztery lata. Najpóźniej pojawił się w Europie, Tajlandii oraz USA. Tym razem EcoSport wiele czerpał od modelu Fiesta, zyskując świeższy, lecz nadal dość typowy dla aut amerykańskiego producenta wygląd.Choć EcoSport spisywał się naprawdę dobrze, nie był on oczkiem w głowie włodarzy marki. W 2018 roku, ze względu na chęć zaoszczędzenia pieniędzy, EcoSport zaczął powoli znikać z globalnych rynków. W 2018 roku z Tajlandii, rok później z Rosji, następnie z Australii, a w 2022 roku przestanie on być sprzedawany w obu Amerykach. Jedynym rynkiem, gdzie nadal będziemy mogli spotkać Forda EcoSport będzie Europa.<h2>Ford EcoSport – dane techniczne i wymiary</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/618116c6615b8d60d9efbe46" alt="Ford ecosport wymiary"></figure><a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/ford">Ford </a>EcoSport posiada wyjątkowe i dość niestandardowe wymiary – mała długość na poziomie 4241 mm połączona jest z naprawdę ogromną szerokością przekraczającą dwa metry (2057 mm), co jest rzadko spotykaną proporcją. Wysokość tego auta wynosi 1696 mm, zaś masa własna nadal oscyluje w granicach 1200-1300 kilogramów. Bagażnik nie powala – 322 litry przy rozłożonej tylnej kanapie oraz 705 litrów, gdy tylne siedzenia postanowimy złożyć.<h2>Ford EcoSport – silniki</h2>Najważniejszą w tym modelu jednostką niewątpliwie jest ceniony przez ekspertów oraz użytkowników 3-cylindrowy, turbodoładowany motor EcoBoost o pojemności zaledwie jednego litra i mocy nawet 140 koni mechanicznych (występuje też w wariantach 95, 100 oraz 125 KM). Dostępne do 2020 roku były również trzy warianty 1,5-litrowego diesla o mocy również 95, 100 lub 125 KM.&nbsp;<h2>Ford EcoSport – ceny w salonach</h2>Najnowszego Forda EcoSport z rocznika 2021 możemy kupić w salonach <a href="https://samochody.pl/blog/wpis/ford-historia-marki">Forda</a> już za 75 200 złotych. Oczywiście cena będzie rosła w zależności od wybranej wersji wyposażenia oraz silnika. Dla przykładu, EcoSport w wersji ST-Line może nas kosztować co najmniej 96 100 złotych.

Ford Cougar

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Ford Cougar

Przednionapędowe sportowe coupe były bardzo popularne w latach 90. XX wieku. Jednym z takich aut był Ford Cougar, czyli sporych rozmiarów przednionapędowe sportowe coupe klasy średniej stworzone jako następca Forda Probe. Auto nie wytrzymało próby czasu i produkowano je przez niecałe pięć lat.<h2>Ford Cougar – historia modelu</h2>W rodzimych dla Forda Stanach Zjednoczonych model ten zadebiutował jako ósma generacja auta Mercury Cougar. Ta linia modelowa istniała aż od 1966 roku i przez lata zmieniała swój kształt zaczynając jako pony car, a po drodze będąc luksusowym coupe, lub sedanem i kombi klasy wyższej aż w 1998 roku zrezygnowano z takiego konceptu i zaprezentowano przednionapędowe sportowe coupe klasy średniej.Celem Cougara nie były jednak Stany Zjednoczone, a rynek europejski, który w okresie wprowadzenia modelu na Stary Kontynent dość lubił przednionapędowe sportowe coupe za swój niebanalny i atrakcyjny wygląd. <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">Samochody </a>przeznaczone na rynek europejski budowane były w niemieckiej fabryce Forda w Kolonii. Jedyną różnicą pomiędzy europejskim Fordem Cougarem, a amerykańskim modelem sprzedawanym pod marką Mercury były światła o innej homologacji oraz oznaczenia firmy.Samochód miał naprawdę ciekawą prezentację w Wielkiej Brytanii. Miała ona miejsce podczas jednej z najbardziej prestiżowych rund mistrzostw świata Formuły 1 podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii, które rozgrywane było i jest do dzisiaj na kultowym torze Silverstone.Mimo wielkich wysiłków Forda model Cougar nie przyjął się w oczekiwany sposób. Nie oznacza to jednak, że Cougar jest złym samochodem. Jego stylistyka przykuwa wzrok i <a href="https://samochody.pl">samochód</a> jest dość rzadki na europejskich ulicach, a w środku w podstawowej wersji znajdziemy zestaw poduszek dla kierowcy, pasażera oraz bocznych. W bogatszej wersji, która oferowana była z mocniejszym silnikiem można znaleźć nawet skórzane fotele z funkcją podgrzewania i sześciostopniową regulacją, a także specjalny system audio, który może pomieścić do sześciu płyt CD.Największym problemem jest to, że mimo naprawdę sporych rozmiarów to 4 miejscowe auto niezbyt nadaje się na podróżowanie na tylnych siedzeniach. Brakuje tam miejsca na nogi, a w przypadku wyższych osób łatwo uderzyć głową o dach samochodu. Ponadto samo wnętrze nie wyróżnia się specjalnie wybitną jakością wykonania i materiały użyte do jego wykończenia mają tendencję do trzeszczenia.Mimo wielu wysiłków <a href="https://samochody.pl">samochód</a> został wycofany z produkcji w 2002 roku. Dotyczyło to zarówno fabryki amerykańskiej, jak i europejskiej, a sama budowa samochodu była dość kosztowna, więc jedyną logiczną decyzją było wycofanie tego modelu bez następcy. Wraz z zakończeniem budowy Cougara umarła linia modelowa Mercury Cougar, która doczekała się 8 generacji na przestrzeni nieco ponad 35 lat.<h2>Ford Cougar – dane techniczne i wymiary</h2>Forda Cougara charakteryzują naprawdę spore rozmiary. Długość to aż 4700 milimetrów, gdyż model oparto na pochodzącym z klasy średniej Fordzie Mondeo. Szerokość mierzy 1770 milimetrów, a wysokość to jedynie 1320 milimetrów. Masa własna auta wynosi od 1313 do 1390 kilogramów, a rozstaw osi mierzy dokładnie 2705 milimetrów. Bagażnik może pomieścić 430 litrów. Po złożeniu tylnych siedzeń pojemność wzrasta o dokładnie 500 litrów.<h2>Ford Cougar – gama silnikowa</h2>Przez cały okres produkcji oferowano tylko dwie jednostki napędowe. Są to benzynowe silniki, spośród których słabszą opcją jest jednostka w układzie R4 o pojemności 2.0 litra, a większą moc oferuje 2.5-litrowe V6. Mniejszy silnik oferuje 131 koni mechanicznych, a V6 daje do dyspozycji 170, lub 205 koni mechanicznych. W najlepszej wersji Ford Cougar do setki rozpędza się w 7,8 sekundy, a prędkość maksymalna wynosi 230 km/h.<h2>Ford Cougar – ceny używanych modeli</h2><a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/ford">Ford</a> Cougar nie jest zbyt popularny na polskim rynku wtórnym. Za to można liczyć na naprawdę niskie ceny tego sportowego coupe, które w swoich latach było zbyt drogie dla swojej grupy docelowej. Można znaleźć modele poniżej pięciu tysięcy złotych, lecz zazwyczaj oznacza to, że nie są w idealnym stanie i wymagają jakiejś kosztownej naprawy. Średnio za Cougara zapłacimy około sześć tysięcy złotych, ale ceny sięgają nawet niecałych dziesięciu tysięcy.&nbsp;

Ford Capri

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Ford Capri

Amerykańska motoryzacja posiada w swojej historii wiele modeli, które bez dwóch zdań możemy aktualnie nazwać klasykami. Stany Zjednoczone dały światu naprawdę wiele świetnych aut, które wspominane są z rozrzewnieniem aż do dziś. Oczywiście można wspomnieć o Fordzie Mustangu, Chevrolecie Corvette, Dodge'u Challengerze, ale warto również pamiętać o samochodach, które już nie są aktualnie produkowane. Do tego grona zalicza się między innymi <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/ford">Ford</a> Capri, który jest jednym z marzeń fanów amerykańskiej myśli tworzenia aut.<h2>Ford Capri – historia modelu</h2>Impulsem do stworzenia Forda Capri był sprzedażowy i marketingowy sukces Forda Mustanga w Ameryce Północnej. Fordowi marzyło się, aby spróbować stworzyć na rynek europejski auto, które podzieli los Mustanga, lecz tym razem na Starym Kontynencie. Prace nad tym autem rozpoczęły się już w 1964 roku, co tylko pokazuje, jak ogromną wagę do tego modelu przyłożyła amerykańska marka. Oficjalna premiera modelu Capri odbyła się bowiem pod koniec roku 1968.<a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">Samochody</a> produkowane były w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Australii oraz Republice Południowej Afryki i właśnie w tych krajach był głównie sprzedawany. W 1970 roku został jednak wprowadzony na rynek amerykański pod zmienioną nazwą – Mercury Capri.Sam <a href="https://samochody.pl">samochód</a> posiadał naprawdę rewolucyjną sylwetkę, która stanowiła swoistą krzyżówkę muscle carów oraz ówczesnych europejskich samochodów coupe. Ta mieszanka pod względem designu okazała się naprawdę udana i <a href="https://samochody.pl">samochód</a> nadal wygląda zniewalająco. Waga poniżej tony (931 kilogramów) w połączeniu z potężnymi silnikami, na czele z 5-litrowym motorem V8 lub wersją RS2600 (2.6; 150 koni mechanicznych) sprawiała, że Capri osiągał pierwszą setkę w mniej niż osiem sekund. To był jak na tamte czasy wyborny wynik.Druga generacja Capriego pod względem designu była niejako ewolucją pierwszej generacji. Europejskie modele produkowane były poza Wielką Brytanią oraz Niemcami w belgijskim mieście Genk. Drugie wcielenie zostało przystosowane pod bardziej cywilną jazdę z uwagi na szalejący w okolicach premiery auta kryzys paliwowy. Capri II był mimo wszystko równie wielkim hitem sprzedażowym, co pierwsza generacja – w samym 1977 roku sprzedano ponad pół miliona egzemplarzy, co było genialnym wynikiem.Ostatnia, trzecia generacja Forda Capri, była już mocną ewolucją pod względem designu. Zmieniono przód samochodu, a także linię nadwozia, która pozwalała na o wiele lepsze osiągi aerodynamiczne. Rynek jednak zaczynał się dość mocno zmieniać – sportowe coupe zaczęły powoli ustępować miejsca tak zwanym hot-hatchom.Tym samym w 1984 roku zakończono produkcję trzeciej generacji Forda Capri, a <a href="https://samochody.pl">samochód</a> nie otrzymał żadnego bezpośredniego następcy. Klienci <a href="https://samochody.pl/blog/wpis/ford-historia-marki">Forda</a> przestawili się na bardziej usportowione wersje innych modeli amerykańskiego producenta, co już ostatecznie dało do zrozumienia włodarzom marki z USA, że dalsza produkcja Capriego mija się z celem.<h2>Ford Capri – dane techniczne i wymiary</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/61811316615b8d60d9efbe34" alt="Ford Capri wymiary"></figure>Ford Capri posiadał całkowicie standardowe wymiary jak na sportowe coupe lat 80. - 4262 mm długości, 1702 mm szerokości oraz 1295 mm wysokości były wtedy wręcz idealnymi proporcjami dla tego typu auta. Wrażenie robiła również waga – co prawda nawet w najlżejszej wersji waga wykroczyła poza tonę (1010 kg), lecz maksymalna waga przy najmocniejszej i najcięższej jednostce wynosi 1219 kilogramów. Jest to oczywiście nadal bardzo dobry wynik, szczególnie mając na uwadze naprawdę potężne jednostki napędowe.<h2>Ford Capri – gama silnikowa</h2>Na przestrzeni całej trzeciej generacji pojawiło się aż osiem silników. Najsłabsze jednostki co prawda nie powalały mocą (na przykład 1.3 54 KM), ale na przykład turbodoładowany motor o pojemności 2,8 litra potrafił już wyciągać nawet 188 koni mechanicznych, co przy stosunkowo niewielkiej masie było naprawdę dobrym wynikiem.<h2>Ford Capri – ceny</h2>Ford Capri jest aktualnie absolutną legendą i znalezienie egzemplarzu na rynku wtórnym jest niezwykle trudne. Ewentualne egzemplarze, które zostaną wystawione na sprzedaż, grubo przekraczają wartość 100 000 złotych. Jeżeli więc chcesz kupić Forda Capri, musisz uzbroić się w pokaźny zapas gotówki.

Ford C-Max

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Ford C-Max

Minivany w teraźniejszej motoryzacji są gatunkiem na wymarciu. Z roku na rok jest ich coraz mniej, gdyż są sukcesywnie wypierane przez crossovery i SUVy, które szturmem podbiły rynek. Jedną z ofiar tych zmian jest Ford C-Max, czyli kompaktowy minivan produkowany przez amerykańską markę, który powstał z myślą o europejskim rynku z racji na to, że Stary Kontynent na początku XXI wieku pokochał minivany.<h2>Ford C-Max – historia modelu</h2>Po raz pierwszy o kompaktowym minivanie, jakim jest <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/ford/c-max">Ford C-Max</a> świat usłyszał podczas genewskich targów motoryzacyjnych w 2003 roku. Wpierw auto pokazano jako Forda Focusa C-Max. Samochód powstał na bazie platformy Ford C1, z której skorzystała także Mazda Premacy, a także druga generacja Focusa, która światło dzienne ujrzała rok później.Kompaktowy minivan był w momencie premiery również swoistą zapowiedzą tego, w jakiej stylistyce będzie stworzony Ford Focus II. W 2006 roku Ford przeprowadził facelifting modelu. Przy jego okazji zmieniono nazwę auta poprzez jej skrócenie. Z modelu zniknął człon Focus i kompaktowy minivan od 2006 roku sprzedawany był po prostu jako <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/ford">Ford</a> C-Max. Oprócz tego przemodelowano przód i wygląd wnętrza nawiązując do stylu Kinetic Design. Nowe były także tylne lampy, które wykonano w technologii LED.Druga i ostatnia generacja Forda C-Max została zaprezentowana podczas frankfurckich targów motoryzacyjnych w 2009 roku, czyli Frankfurt Motor Show 2009. Samochód ten w pełni zaadaptował już język stylistyczny Kinetic Design, z którego skorzystała wcześniej jedynie miejska Fiesta i crossover Kuga.Druga generacja to przede wszystkim spora przestrzeń bagażowa oraz pasażerska, lecz obyło się bez konieczności projektowania ogromnego, napompowanego nadwozia charakterystycznego dla minivanów. Druga generacja nie była przeznaczona już wyłącznie na rynek europejski i trafiła również do Stanów Zjednoczonych. Nowością była także powiększona wersja Grand mająca rzucić rękawicę minivanom z Francji, które produkowało Renault oraz Citroen.W 2014 roku doszło do faceliftingu modelu, który zmienił przede wszystkim kształt atrapy chłodnicy, a reflektory zyskały zintegrowane światła do jazdy dziennej. Lekkie zmiany dotknęły również tylnej klapy oraz konsoli środkowej, która zyskała 8-calowy ekran dotykowy umieszczony na jej szczycie.W 2018 roku rozpoczęło się powolne wycofywanie modelu. Najpierw w kwietniu ogłoszono, że amerykańska fabryka w Wayne zakończy produkcję kompaktowego minivana, a w grudniu 2018 roku Ford ogłosił, że C-Max zniknie z linii montażowych również w europejskich zakładach w Walencji i Saarlouis, gdzie <a href="https://samochody.pl">samochód</a> skończono produkować w 2019 roku. Ford C-Max nie otrzymał żadnego bezpośredniego następcy.<h2>Ford C-Max – dane techniczne i wymiary</h2>Pierwsza generacja C-Maxa ma 4371 milimetrów długości, 1825 milimetrów szerokości, a wysokość sięga 1588 milimetrów. Rozstaw osi nie jest ogromny i mierzy 2640 milimetrów. Masa własna jest względnie niewielka, gdyż wynosi od 1372 do 1527 kilogramów. Zbiornik paliwa pomieści od 53 do 55 litrów, a <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">samochody</a> otrzymały cztery na pięć gwiazdek w testach bezpieczeństwa Euro NCAP. Bagażnik ma pojemność 460 litrów, a po złożeniu tylnej kanapy można liczyć na nawet 1620 litrów.Druga generacja nieznacznie się powiększyła, gdyż długość mierzy w niej 4380 mm, szerokość to 1828 mm, a wysokość sięga 1626 mm. Rozstaw osi dla podstawowej wersji wynosi 2648 mm. W przedłużonej wersji Grand model C-Max ma wymiary wynoszące 4520x1828x1684 mm w kolejności długość, szerokość, wysokość. Wydłużono również rozstaw osi, który w C-Maxie Grand mierzy 2788 mm. Zbiornik paliwa pomieści nawet 60 litrów paliwa, a w bagażniku można liczyć na pojemność od 432 do 1732 litrów.<h2>Ford C-Max – gama silnikowa</h2>Pod maską najnowszych C-Maxów znajdziemy całą paletę jednostek benzynowych o pojemnościach rzędu 1.0, 1.5 i 1.6 litra. Wysokoprężne silniki to jednostki 1.5 TDCi i 2.0 TDCi. Przed liftingiem drugiej generacji pod maską znajdowały się też benzynowe jednostki 1.6 Duratec i EcoBoost.<h2>Ford C-Max – ceny używanych modeli</h2>Rynek wtórny jest przepełniony Fordami C-Max. Za egzemplarze z pierwszej generacji zapłacimy co najmniej około pięciu tysięcy złotych. Najmłodsze modele potrafią jednak sporo przekroczyć cenę rzędu 20 tysięcy złotych. Za C-Maxa drugiej generacji zapłacimy minimum 10 tysięcy złotych. Roczniki do 2015, czyli przedliftowe kosztują nawet 50 tysięcy złotych. Ponad 30 tysięcy złotych zapłacimy za C-Maxa po liftingu. Najdrożej za kompaktowego minivana zapłacimy do 70 tysięcy złotych.&nbsp;

Ford B-MAX

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Ford B-MAX

Choć segment miniwanów w drugiej połowie XXI wieku niezwykle mocno stracił na znaczeniu, niektóre marki nadal próbowały odnieść w nim sukces. By jednak tego dokonać, potrzeba było niebanalnego projektu, który będzie wyróżniać się designem, możliwościami, technologią czy gamą silnikową. Ford próbował zdobyć pozycję w tej właśnie kategorii modelem B-MAX. Choć <a href="https://samochody.pl">samochód</a> ten wyróżniał się od konkurencji na wielu płaszczyznach i mógł być naprawdę ciekawym wyborem, crossovery były już wtedy za mocne. Czy dało się coś zrobić lepiej?<h2>Ford B-MAX – stworzony w złym momencie?</h2>Na początku lat 10. XXI wieku mogliśmy zaobserwować gwałtowny wzrost rynku crossoverów, który rozwijał się w błyskawicznym tempie i równie błyskawicznie zyskiwał sporą popularność. Łącząc kilka cech popularnych segmentów, ten typ aut w ciągu kilku następnych lat stał się istnym hegemonem globalnego rynku motoryzacyjnego, a tej ofensywy zatrzymać nie mógł dosłownie nikt. Nic więc dziwnego, że do grona producentów tworzących crossovery dołączały kolejne marki, a znalezienie firm, które takich pojazdów nie produkują, jest niezwykle trudnym zadaniem.Jedna z ofiar przeobrażeń w branży motoryzacyjnej były między innymi miniwany. Ten rodzaj samochodów był niezwykle popularny na przełomie wieków i na początku lat dwutysięcznych. Kiedy jednak zaczynały przeważać inne typy aut, miniwany bardzo szybko zaczęły tracić na znaczeniu. Z perspektywy czasu widać jak na dłoni, że gwoździem do trumny była właśnie ekspansja crossoverów oraz SUV-ów. Aktualnie dochodzi nawet do sytuacji, w której to najnowsze miniwany bez problemu klasyfikowane są jako crossovery lub SUV-y. To wiele mówi o miejscu, w którym znajduje się ten segment.<h2>Ford B-MAX – historia modelu</h2><a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/ford">Ford </a>zaprezentował B-MAXa w 2012 roku, a więc w momencie, gdy auta typu crossover zaczęły zdobywać potężną popularność. Celem amerykańskiej marki było stworzenie przyjaznego i wielofunkcyjnego miniwana, który będzie w stanie dać klientom to, czego nie są w stanie dać zarówno SUV-y i odmieniane dziś przez wszystkie przypadki crossovery, a także najbliższa konkurencja.Plan bez wątpienia był dobry. Nowoczesny i świeży design prezentuje się naprawdę dobrze nawet po prawie 10 latach od premiery. Ogromną sensację podczas premiery zrobiło zaś usunięcie słupka B, co miało spory wpływ na funkcjonalność auta. Po otworzeniu przednich drzwi oraz odsunięciu tych tylnych, <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">samochody </a>nie były przedzielone pomiędzy przedni a tylny rząd siedzeń. Dawało to ogrom miejsca przy wsiadaniu do auta, a przy okazji stwarzało naprawdę widowiskowe odczucie przestronności we wnętrzu pojazdu.Promocja także stała na naprawdę dobrym poziomie – B-MAX przeznaczony był głównie na rynek europejski, a fabrykę osadzono w rumuńskim mieście Krajowa. Pierwszym właścicielem <a href="https://samochody.pl/blog/wpis/ford-historia-marki">Forda </a>B-MAX oficjalnie został... ówczesny prezydent Rumunii, Traian Basescu. To niewątpliwie świetny sposób na promowanie samochodu.Niestety wszystkie te zagrywki nie były wystarczające – B-MAX sprzedawał się poniżej oczekiwań i w 2017 roku podjęto decyzję o zakończeniu produkcji tego miniwana. Nie otrzymał on rzecz jasna żadnego następcy.<h2>Ford B-MAX – dane techniczne i wymiary</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/61811082615b8d60d9efbdf2" alt="ford b-max wymiary"></figure>Ford B-MAX posiadał naprawdę kompaktowe wymiary, nawet jak na swój segment – 4077 mm długości, 1751 mm szerokości oraz 1588 mm wysokości przy masie lekko przekraczającej 1200 kilogramów to naprawdę niewielkie gabaryty, które pozwalały na bezpieczną (5 gwiazdek w teście NCAP), lecz całkiem dynamiczną jazdę.<h2>Ford B-MAX – silniki</h2>Ford B-MAX posiadał wiele silników, zarówno diesla, jak i benzynowych. Najmocniejszymi jednostkami są paradoksalnie te najmniejsze – 1.0 w wersji EcoBoost. Najmocniejsza wersja potrafi wygenerować nawet 140 koni mechanicznych mocy, co jest naprawdę pokaźną liczbą. Największym motorem jest zaś 1.6 Duratec, który wyciąga 105 koni mechanicznych mocy.<h2>Ford B-MAX – ceny</h2>Ford B-MAX całkiem dobrze trzyma swoją cenę na rynku wtórnym. Najmocniejsze i najlepiej wyposażone egzemplarze potrafią kosztować nawet powyżej 40 000 złotych. Standardowym przedziałem cenowym jest zaś 20 000 – 30 000 złotych.

Toyota GT86

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Toyota GT86

Sportowe coupe rodem z Japonii mają naprawdę bogatą historię. Toyota GT86 jest jednym z młodszych przedstawicieli tego gatunku, który w latach 90. zdominował europejski rynek. Owoc współpracy między Subaru, a Toyotą osiągnął naprawdę spory sukces i niebawem do sprzedaży ma trafić jego druga generacja.<h2>Toyota GT86 – historia modelu</h2>Mimo tego, że <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/toyota">Toyota </a>GT86 do produkcji seryjnej trafiła w marcu 2012 roku model ten szerszej publiczności zaprezentował się już trzy lata wcześniej podczas tokijskich targów motoryzacyjnych Tokio Motor Show 2009. Był to tak naprawdę koncept, który otrzymał nazwę Toyota FT-86. Auto już w momencie wejścia do produkcji odniosło sukces, gdyż model ten wraz z bliźniaczym Subaru BRZ zajął drugie miejsce w bardzo prestiżowym plebiscycie na Europejski Samochód Roku 2013, w którym przegrał jedynie z Volkswagenem Golfem siódmej generacji.Nazwa, jak i cały <a href="https://samochody.pl">samochód</a> nawiązuje do dwóch modeli sportowych z historii firmy, Pierwszy człon, czyli GT ma być hołdem dla produkowanej w latach 60. XX wieku Toyoty 2000GT, a liczba 86 przypomina o Corolli Levin AE86 z lat 80.Toyota GT86 grono zwolenników zawdzięcza temu, że jest małym sportowym coupe o napędzie na tył z niewielką, lecz żwawą jednostką napędową typu Boxer, która została opracowana przez Subaru. Auto znalazło miejsce w sercach fanów JDM, dzięki temu, że jest kolejnym po autach takich jak MR2, Celica, czy Supra, które jest prawdziwym sportowym coupe z krwi i kości.Wizualnie Toyota GT86 nie jest przepiękna, lecz ma agresywne linie, które sprawiają, że <a href="https://samochody.pl">samochód</a> przyciąga wzrok i prezentuje się tak, jak do tego Japończycy w segmencie sportowych coupe, czyli nietypowo. Wnętrze również nie jest krzykliwe, a proste i zdominowane przez czarne barwy, które wskazują na surowość i sportowe usposobienie auta.Na dobry odbiór auta wpływają także właściwości jezdne. Samochód jest zwinny, ale i zrywny oraz niezwykle satysfakcjonujący i potrafi sprawić wiele frajdy. Zarzucanie tyłem i wchodzenie w kontrolowane poślizgi jest jak najbardziej możliwe, gdyż można wyłączyć system ESP, lub sprawić by działał w trybie sportowym, co oznacza tyle, że <a href="https://samochody.pl">samochód</a> nie pozwoli jedynie na pełną utratę kontroli.W niedalekiej przeszłości zaprezentowano już następcę Toyoty GT86. Zmienił on jednak nazwę z GT86 na GR86, gdyż pod tymi literkami spotkamy sportowe modele <a href="https://samochody.pl/blog/wpis/historia-powstania-marki-toyota">Toyoty</a>. Nazwa nawiązuje do wyścigowej dywizji japońskiej marki, która nazywa się Gazoo Racing. Auto już niebawem ma trafić do sprzedaży. Ponownie jest owocem współpracy na linii Toyota-Subaru, leczy tym razem w Europie można będzie zakupić jedynie <a href="https://samochody.pl">samochód</a> pochodzący od Toyoty. Tym razem to sportowe coupe nie jest jednak jedynym w gamie, gdyż dostępna jest znajdująca się klasę wyżej Toyota Supra. Początek dostępności Toyoty GR86 w Polsce przewiduje się na 2022 rok.<h2>Toyota GT86 – dane techniczne i wymiary</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/61810cb5615b8d60d9efbdd0" alt="Toyota GT86 wymiary"></figure>Toyota GT86 jest niewielkim sportowym coupe. Długość to zaledwie 4240 milimetrów, a szerokość mierzy jedynie 1775 milimetrów. Wysokość sięga 1285 milimetrów, a rozstaw osi ma zaledwie 2570 milimetrów. Zbiornik paliwa może pomieścić 50 litrów, a auto jest 4 miejscowe. Tylne siedzenia powinno się jednak traktować jedynie jako miejsce do położenia torby, plecaka, czy niewielkich zakupów. W bagażniku również przestrzeń nie powala, gdyż ma on pojemność wynoszącą zaledwie 243 litry. Sportowego coupe nie kupuje się jednak dla dużego bagażnika, a doznań z jazdy.<h2>Toyota GT86 – silnik</h2>Pod maską Toyoty GT86 znajdziemy 4-cylindrową jednostkę w układzie Boxer opracowaną przez Subaru. Silnik ten ma 16 zaworów, a paliwo trafia do cylindrów poprzez wielopunktowy pośredni oraz bezpośredni wtrysk. Maksymalny moment obrotowy to 205 niutonometrów, a moc wynosi 200 koni mechanicznych. Prędkość maksymalna to 226 kilometrów na godzinę, a sprint do setki z manualną skrzynią trwa 7,6 sekundy, Do napędzania auta wykorzystywana jest 98 oktanowa benzyna.<h3>Toyota GT86 – ceny używanych modeli</h3><a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">Samochody</a> jeszcze do niedawna można było zakupić w salonie. Z tego powodu nie ma problemu ze znalezieniem Toyoty GT86 na rynku wtórnym. Najtańsze egzemplarze kosztują już od niecałych 70 tysięcy. Są to modele z pierwszych lat produkcji. Chcąc zakupić względnie młodą Toyotę GT86 zapłacimy nawet 100 tysięcy złotych.

Toyota Carina

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Toyota Carina

Klasyczne samochody marki Toyota mają aktualnie status legendarnych. Trudno jest się temu tak naprawdę dziwić. W stosunku do swoich europejskich czy amerykańskich braci, japońskie auta od zawsze różniły się designem, możliwościami oraz ogólną myślą projektową, co wyróżniało je na tle pojazdów z innych partii świata i gruntowało ich pozycję jako samochodów wręcz egzotycznych. Na rynku japońskim nie ma i nie było mocniejszej marki niż Toyota, która łączyła tworzenie bardziej pospolitych aut z konstruowaniem mocnych, sportowych wozów. Toyota Carina zaczęła jako odłam sportowej Celici, a ostatecznie stała się cywilnym autem klasy średniej, które radziło sobie naprawdę dobrze na rynku azjatyckim i europejskim.<h2>Toyota Carina – historia modelu</h2>Pierwotnie Toyota Carina sprzedawana była jako wydłużona, czterodrzwiowa wersja sportowego modelu japońskiej marki, który zwał się Celica. Po premierze w 1970 roku najpierw sprzedawano ją w Japonii, a rok później zaczęto wysyłać ją na eksport co Stanów Zjednoczonych. W Ameryce Północnej auto okazało się całkowitym niewypałem i zostało ono wycofane z tamtego rynku już po dwóch latach. W 1977 roku zaś, już po liftingu, auto trafiło do Europy i na Starym Kontynencie radziło sobie całkiem dobrze. Od początku Carina miała przypiętą łatkę samochodu dla młodych, który prezentuje się z klasą, posiada symboliczne zacięcie sportowe, a kierowca nie narzeka w nim na nudę.Druga generacja auta, która została zaprezentowana w 1984 roku, porzuciła nadwozie hatchback na rzecz popularnych wtedy liftbacków. Niezmiennie zaś w gamie pozostała jednak wersja sedan oraz dodano wariant kombi. Gama silnikowa była naprawdę szeroka, a najmocniejszymi jednostkami były benzynowe 1.8 oraz 2.0. Samochód został również siostrzanym autem <a href="https://samochody.pl/blog/wpis/historia-powstania-marki-toyota">Toyoty </a>Corony, który na wielu rynkach zastępował właśnie to auto.Trzecia, najpopularniejsza generacja Cariny, zadebiutowała w 1992 roku, a część jej produkcji przeniesiono do Wielkiej Brytanii. To między innymi dlatego samochodu nie oznaczano jako Toyota Carina III, a jako Toyota Carina E – miało to podkreślić europejskość tego modelu. To właśnie na nasz rynek Carina była w większości przeznaczona.<h2>Toyota Carina – trzecia generacja</h2>Carina trzeciej generacji zdobyła naprawdę spore grono oddanych fanów. Powodów było kilka – naprawdę mała awaryjność, łączenie użyteczności z nutką sportowego stylu, mnogość typów nadwozia do wyboru (nadal był to liftback, sedan oraz kombi), a także odświeżony, całkiem nowoczesny design tego auta. Oczywiście wiele zrobiła również mocna promocja modelu na Starym Kontynencie oraz ustanowienie tutaj dwóch nowych fabryk.<a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/toyota">Toyota</a> przy trzeciej generacji skręciła trochę mocniej w kierunku sportowego charakteru. Oczywiście nadal był to wygodny model klasy średniej, mogący bez przeszkód przewieźć w komfortowych warunkach do pięciu osób. Świetny projekt aerodynamiczny oraz mocniejsze i naprawdę ekonomiczne silniki sprawiły jednak, że pod względem wrażeń z jazdy <a href="https://samochody.pl">samochód</a> ten prezentuje się najlepiej z całej trójki.Toyota wraz z początkiem XXI wieku bardzo chciała jednak odświeżyć nieco swoją gamę modelową, w wyniku czego od 1998 roku Carinę w gamie modelowej Japończyków zastąpił Avensis, który nadal produkowany był na Wyspach Brytyjskich i pierwotnie skierowany był typowo pod potrzeby rynku europejskiego.<h2>Toyota Carina – dane techniczne i wymiary</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/61810b85615b8d60d9efbdc6" alt="toyota carina wymiary"></figure>Toyota Carina posiadała standardowe jak na <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">samochody</a> klasy średniej wymiary – 4520-4600 mm długości, 1710 mm szerokości oraz 1425-1500 mm wysokości. Waga również nie prezentowała się ani dobrze, ani źle – w zależności od wariantu Cariny, wynosiła ona 1365-1550 kilogramów. Bagażnik niezależnie od wersji był naprawdę pojemny – 510 litrów w sedanie, 530 litrów w liftbacku oraz 580 litrów w kombi.<h2>Toyota Carina – gama silnikowa</h2>Gama silnikowa Cariny była wyjątkowo rozbudowana. Zacznijmy od diesla – jeden 2-litrowy silnik w dwóch odmianach mocowych (73 oraz 83 KM). Następnie mieliśmy trzy wersje benzynowego 1.6 o mocy od 99 do 114 koni, jeden silnik 1.8 o mocy 107 KM oraz trzy odmiany najmocniejszego 2.0 – 126, 133 oraz aż 175 koni mechanicznych.<h2>Toyota Carina – ceny</h2>Toyota Carina jest na rynku wtórnym naprawdę tanim, choć trudno dostępnym autem. Jeżeli jednak już pojawiają się jakieś egzemplarze, rzadko kiedy ich cena przekroczy 10 000 złotych. Wyjątkiem są wersje specjalne lub te z najmocniejszym silnikami, jak wspomniane 2.0 o mocy 175 koni mechanicznych.

Toyota 4Runner

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Toyota 4Runner

Toyota 4Runner to tak naprawdę wersja SUV pickupa Hilux. Model ten nigdy nie trafił na europejskie rynki, lecz odniósł bardzo duży sukces w Stanach Zjednoczonych. Od 1984 roku <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/toyota">Toyota</a> 4Runner doczekała się aż pięciu generacji.<h2>Toyota 4Runner – historia modelu</h2>Po raz pierwszy Toyotę 4Runner, która występowała także jako Hilux Surf świat ujrzał w 1983 roku. Nie był to jednak nowy model, a jedynie zmodyfikowanym pickupem Hilux. Zmiany dotyczyły usunięcia panelu z tylnym oknem i powiększenia nadwozia tak, by sięgało aż do końca „paki”. Dokonano tego przy użyciu wykonanego z włókna szklanego dachu, który można było usunąć.Pierwsza generacja mechanicznie i technicznie nie różni się praktycznie niczym od Hiluxa, ale jeden element, a mianowicie zawieszenie niezbyt dobrze wytrzymał dodaną wagę. Z tego powodu często występowały awarie sprężyn w tylnej części auta.Ogromne zmiany nadeszły w 1990 roku. Auto znów zostało oparte na Hiluxie i dodano do niego większą część nadwozia za słupkiem B, ale tym razem zostało one wykonane ze stali i nie było demontowane. By auto mogło wytrzymać znaczne większe obciążenie na tylnej osi zdecydowano się naprawić błędy z pierwszej generacji i wzmocnić tylne amortyzatory. Niestety wbrew chęciom producenta zmiany te nie przyniosły poprawy w kwestii niezawodności auta. Przy okazji drugiej generacji zaczęto budować także modele 5-drzwiowe, a obecne do tej pory 3-drzwiowe nadwozie było produkowane jedynie w krótszym okresie.Trzecia generacja 4Runnera zadebiutowała w 1995 roku. Posiadała ona zaprojektowane od zera nadwozie, a także podwozie. <a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">Samochody</a> wydłużono tak, by w środku pasażerowie mieli więcej przestrzeni, a bagażnik mógł pomieścić więcej rzeczy.Na czwartą generację trzeba było poczekać do roku 2002. Wtedy zadebiutowała czwarta generacja SUVa, która opierała się na modelu Land Cruiser Prado. Samochód reklamowano jako luksusowego SUVa z terenowym usposobieniem. Wskazywały na to elementy takie, jak plastikowe czarne zderzaki, nadkola, czy też progi. Nie oznacza to jednak, że modele nie były sprzedawane z lakierowanymi wymienionymi wyżej elementami.Najnowsza generacja Toyoty 4Runner jest już dość stara. Piąta edycja SUVa zadebiutowała bowiem w 2009 roku i do tej pory jest oferowana, lecz przeszła dwa faceliftingi. Samochód ten nie różnił się zbyt wiele od swojego poprzednika pod względem konstrukcyjnym, a design ma nawiązywać do trzeciej generacji SUVa.<h2>Toyota 4Runner – dane techniczne i wymiary</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/618107439bba6f34c9970e73" alt="toyota 4runner wymiary"></figure>Najnowsza generacja mierzy od 4823 do 4859 milimetrów długości. Szerokość sięga 1925 milimetrów, a wysokość sięga 1796 mm. Rozstaw osi mierzy 2789 milimetrów. Masa własna wynosi od 1996 do 2180 kilogramów. Poprzednik ma nieco ponad 4800 milimetrów długości, szerokość to 1875, lub 1910 milimetrów, a wysokość sięga w zależności od wersji od 1750 do 1811 milimetrów. Masa własna to minimum 1941 kilogramów.<h2>Toyota 4Runner – gama silnikowa</h2>Pod maską najnowszej <a href="https://samochody.pl/blog/wpis/historia-powstania-marki-toyota">Toyoty </a>4Runner można znaleźć benzynowe silniki 2.7 o mocy 157 koni mechanicznych, lub a także 4.0 V6 o mocy aż 270 koni mechanicznych. W Toyocie 4Runner znajdziemy jedynie spore silniki. Najmniejsze są diesle o pojemności 3 litrów. Spośród silników benzynowych znajdziemy jednostki 4.0 V6, a także 4.7 V8.<h2>Toyota 4Runner – ceny używanych modeli</h2>Z racji na to, że SUV jakim jest Toyota 4Runner nigdy nie był i nie jest oferowany w Polsce, to jedynym miejscem, gdzie można zakupić ten model jest rynek wtórny. Na nim znajdziemy przedstawicieli różnych generacji. Najwięcej aut pochodzi z najnowszej, piątej generacji modelu, lecz bez problemu można znaleźć modele pochodzące z lat 90.Za Toyotę 4Runner z przełomu drugiej i trzeciej generacji zapłacimy od 20 do nawet nawet 75 tysięcy złotych. Egzemplarze z pierwszej generacji są niemal niespotykane. Za przedstawiciela czwartej zapłacimy za to od 70 do ponad 90 tysięcy złotych.&nbsp; Najczęściej można natrafić na auta z piątej generacji SUVa. Najtańsze modele potrafią kosztować już 70 tysięcy. Modele te osiągają jednak ceny rzędu nawet 175 tysięcy złotych.

Toyota Celica

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Toyota Celica

Jedną z głównych dewiz koncernu Toyota jest zdanie: „Nigdy więcej nudnych aut”. Choć patrząc na takie auta, jak Yaris czy CH-R można odnieść wrażenie, że Toyocie bardziej jednak zależy na zyskach niż tworzeniu ciekawych samochodów, przykładów na potwierdzenie tezy z pierwszego zdania jest pełno zarówno w obecnej gamie, jak i w historii marki. Toyota bowiem słynęła z tworzenia pojazdów, które albo zaliczano do gamy aut sportowych, albo przynajmniej posiadały minimalne sportowe zacięcie. Idealnym przykładem jest tutaj Toyota Celica, która na ulicy po dziś dzień potrafi przykuwać wzrok przypadkowych przechodniów.<h2>Toyota Celica – historia modelu</h2><a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe/toyota">Toyota</a> Celica od swoich początków, czyli od 1970 roku, tworzona było jako auto typowo sportowe, które ma być pod względem wartości o wiele szerzej dostępne niż inne usportowione modele marki z Kraju Kwitnącej Wiśni. Tak rzeczywiście było – pierwsza generacja Celici była o wiele tańsza niż szczytowy model 2000GT.<a href="https://samochody.pl/samochody-osobowe">Samochody</a> konstruowano w dwóch wersjach nadwozia – liftback i coupe. Ten pierwszy, który zadebiutował trzy lata od premiery wariantu coupe, był większy w każdym wymiarze, lecz oferował naprawdę atrakcyjny wygląd. Warto wspomnieć, że pierwsze generacje Celici oferowane były z napędem na tylną oś, co dodawało temu autu jeszcze bardziej sportowego charakteru. Na papierze co prawda silniki być może nie prezentowały się potężnie, lecz w połączeniu z niewielką wagą, która w większości wariantów nie przekraczała tony, dawały one naprawdę spore możliwości.Druga generacja <a href="https://samochody.pl/blog/wpis/historia-powstania-marki-toyota">Toyoty </a>Celica otrzymał parę zmian konstrukcyjnych, które zredukowały wagę auta, jego wygląd i funkcjonalność, a także ograniczyły spalanie silników. Warto również wspomnieć, że rok po premierze drugiego wcielenia Celici, w 1978 roku zadebiutowała legendarna już Toyota Supra, która była bazowana właśnie na omawianym dziś liftbacku.<h2>Toyota Celica – sukcesy w motorsporcie i koniec produkcji</h2>Trzecia generacja jest momentem, w którym Celica uzyskała swój specyficzny kształt, będący z nią przez trzy kolejne generacje. Wersję coupe zastąpił kabriolet, a samo auto poszło naprawdę mocno w kierunku motorsportu. Celica w wersji GT-Four, czyli z napędem na cztery koła, była autem występującym w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Łącznie <a href="https://samochody.pl">samochód</a> ten w latach 1990-1994 pozwolił Carlosowi Sainzowi Seniorowi (x2), Juhie Kankkunenowi oraz Didierowi Aurolowi na zdobycie łącznie czterech tytułów mistrzowskich w klasyfikacji kierowców. Toyota za sprawą Celici dwukrotnie wygrywała również klasyfikację generalną konstruktorów. To właśnie Celica rozpoczęła japońską dominację w rajdach, którą potem kontynuowało Subaru oraz Mitsubishi.Celica startowała w WRC aż do szóstej generacji, która w cywilnej wersji dość mocno pod względem wyglądu przypominała Toyotę Suprę. Prawdziwą rewolucją w kwestii wyglądu była siódma, najpopularniejsza aktualnie na ulicach generacja Celici. Charakterystyczny wydłużony przód i spłaszczona klapa bagażnika dawały naprawdę zniewalający efekt wizualny. Ostatecznie VII generacja była tą ostatnią, a duchowy następca – Toyota GT86 – pojawił się w gamie Japończyków dopiero po 7 latach.<h2>Toyota Celica – dane techniczne i wymiary&nbsp;</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/618105709bba6f34c9970e38" alt="toyota celica wymiary"></figure>Ostatnia generacja Celici była sprzedawana wyłącznie jako liftback i posiadała dość kompaktowe, aczkolwiek niezbyt zaskakujące wymiary – 4335 mm długości, 1735 mm szerokości oraz 1305 mm wysokości. Wrażenie robiła natomiast waga, która w zależności od wersji oraz umieszczonego silnika wahała się w przedziale 1070-1215. Dziwić może za to pojemność bagażnika – 365 przy rozłożonej tylnej kanapie to w takim samochodzie naprawdę dobry wynik.<h2>Toyota Celica – silnik</h2>Choć przez cały cykl życia tej linii modelowej zdążyło się przewinąć wiele jednostek, Celica VII wyposażona była w jeden motor – 4-cylindrowy silnik benzynowy o pojemności 1.8 litra, który był oferowany w dwóch wariantach – 143 lub 192 KM. Ten drugi potrafił przyspieszyć to auto od zera do 100 km/h w czasie zaledwie 7,2 sekundy.<h2>Toyota Celica - ceny</h2>Ostatnia generacja Celici nie należy jak na swoje możliwości do najdroższych aut. Najlepiej wyposażone i zadbane egzemplarze będą kosztować nie więcej niż 25 000 złotych, a standardowa cena powinna zamykać się w przedziale 10-15 tysięcy złotych. Starsze egzemplarze są już jednak istnymi klasykami i wartość takich aut może sięgać nawet 50 000 złotych.

Infiniti FX35

Jakie są wymiary, dane techniczne, spalanie oraz ceny Infiniti FX35

Infiniti FX35 jest SUVem wyższej klasy z serii FX japońskiego producenta premium. Aktualnie nie znajdziemy już tego modelu pod tą nazwą z racji na zmiany w polityce nazewniczej marki. Pod tą nazwą występuje wersja Infiniti FX z silnikiem o pojemności 3.5 litra. Od tej pojemności pochodzi liczba w nazwie auta.<h2>Infiniti FX35 – historia modelu</h2>Produkcja Infiniti FX35 rozpoczęła się w 2002 roku. Za nadwozie SUVa odpowiadał Mamoru Aoki, którego celem według marki było stworzenie fuzji SUVa z autem sportowym. Z tego powodu Infiniti FX35 charakteryzuje długa maska, opadająca linia dachu oraz niskie położenie za kierownicą. Z każdym rokiem dodawano do auta kolejne elementy wyposażenia. Wpierw zamieniono 4-stopniowe elektryczne sterowanie fotelem na 8-stopniowe. Potem Infiniti FX35 stało się pierwszym w historii autem na rynku amerykańskim z systemem ostrzegania o zmianie pasa, a następnie zmieniano elementy kosmetyczne w wyglądzie samochodu.W 2006 roku Infiniti przeprowadziło facelifting swojego SUVa klasy wyższej. Do standardowego wyposażenia dodano system nagłośnienia Bose, 7-calowy ekran, system poduszek powietrznych, skórzane fotele z funkcją grzania, aż 10-stopniowe elektryczne sterowanie fotela kierowcy, a pasażerowi dodano opcję ustawienia swojego fotela w 8 płaszczyznach. Ponadto zmieniono grill i przedni zderzak, a wzory felg uległy odświeżeniu.<figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/6181024a9bba6f34c9970de7" alt="infiniti fx35"></figure>W 2009 roku Infiniti zaprezentowało następcę swojego SUVa. Tym razem trafił on również do Europy. Z tego powodu prezentacja odbyła się podczas renomowanych genewskich targów motoryzacyjnych Geneva Motor Show 2008. Reflektory otrzymały nowy podłużny kształt i nachodziły na błotniki, odświeżono grill, a także tylną część auta. Zmieniono również konstrukcję przedniego zawieszenia, a także uczyniono napęd AWD standardowym.&nbsp;Infiniti FX 35 II posiadało bardzo bogate wyposażenie standardowe. Obejmowało ono dwustrefową klimatyzację, system nagłośnienia Bose mogący pomieścić sześć płyt, wielofunkcyjną kierownicę, kubełkowe przednie fotele obszyte skórą, sterowanie fotela kierowcy w 10, a pasażera w 8 płaszczyznach wraz z możliwością zapisania takich ustawień jak pozycja fotela kierowcy, ustawienie lusterek oraz kierownicy. Do tego należy dodać bezkluczykowy system odpalania, czy też kamerę cofania.Na wysokim poziomie stały również opcjonalne części wyposażenia takie jak kamera 360, adaptacyjny tempomat, asystę hamowania, wentylowane przednie fotele, możliwość połączenia z iPodem, składane elektrycznie lusterka, czy też łopatki zmiany biegów.W 2013 roku model FX35 zniknął z gamy modelowej w związku ze zmianami w polityce nazewniczej. Od wtedy wszystkie modele mają w nazwie literkę Q wraz z numerem oznaczającym pozycję w gamie. SUVy swą nazwę zaczynają od członu QX. Z tego powodu Infiniti FX35 wraz z całą serią FX zostało przemianowane na QX70.<h2>Infiniti FX35 – dane techniczne</h2><figure class="image"><img src="/api/legacy/dealers/htmlphoto/618101e69bba6f34c9970de6" alt="infiniti fx35 wymiary"></figure>Pierwsza generacja Infiniti FX35 ma 4803 milimetry długości, szerokość wynosi 1925 milimetrów, a wysokość to 1651 lub 1674 milimetry w zależności od roku produkcji. Rozstaw osi to 2850 milimetrów. Druga generacja została nieco powiększona. Jej długość to 1854, lub 4859 mm, szerokość wynosi aż 2029 mm, a wysokość sięga 1679 mm. Rozstaw osi również lekko wydłużono i wynosi 2885 mm.<h2>Infiniti FX35 – silnik i napęd</h2>Liczba w nazwie modelu wzięła się od napędzającej go jednostki. Jest to silnik 3.5 V6 z linii VQ. W pierwszej generacji wytwarza on 283 konie mechaniczne mocy, która jest przenoszona na tylną lub obie osie. Pozwala to na rozpędzenie auta do 100 km/h w 7,1 sekundy. Jednostka ta została lekko wzmocniona w drugiej generacji, gdyż generuje ona 303 konie mechaniczne. Dzięki temu czas przyspieszenia do setki zmalał do 6,1 sekundy.<h2>Infiniti FX35 – ceny używanych modeli</h2>Infiniti FX35 nie jest zbyt popularnym modelem na polskim rynku aut używanych. Najtańsze egzemplarze z pierwszej generacji kosztują około 20 tysięcy złotych. Za lepiej zachowane zapłacimy jednak nawet do 40 tysięcy. Infiniti FX35 drugiej generacji kosztuje od 50 do około 80 tysięcy złotych.&nbsp;

Wiadomości motoryzacyjne